Ellef gebòòje vor de Berregse Vastenavend 2009
Ten eerste:
Agge deur ’t dweile onger è gekrege, en ge trugdenkt aan de goeie ouwe tijd van de Smalle Pijp, wit dan datter een nuuw resterant is waar dagge ete uit de muur ken krijge. Ge motter vor wake, daddet gin klaagmuur wor as oew kreketje ’n bietje koud is of oew friekedel zwart zie. Ok oppasse dagge dèèr gin uitglijers makt. Ge mot wete da, nouw ’t land in de puree zit, d’r altijd mense zijn die t’r krekette van wete te make. Agge dus ’n binnevetter zijt die wil snekke, kunde bij de FeeBoo oew friekedelleke trekke.
Ten tweede:
Nou dagge in ’t Krabbegat én zellefs in Roosendaal nie mir ken koffiesjoppe, kunde alléénig mar teeleute en motte nie mir koffiedik kijke. Agge sjaggerijnig wor omdagge gin koffie mir ken kòòpe, nimde ’n bakske troost. ’t Is verbòòje meddet dweile te Douwe agge Egbert it, ok al doedet nie espresso, of iemand een Kanis te Gunne vor z’n koffiekop, en kende beter ’n koffiepauze inlasse, zonder koffie verkeerd te gebruike mar wel mè d’n bietje mekona om ’t op te losse.
Ten derde:
Agge mette Vastenavend ’n leutege rol wil speule oefde nie alléénig mir naar d’n Engel. Ge ken nouw ok naar ’t nuuwe Vestzakteejater bij ’t Zwijns’òòfd. Atter toevalleg ’n tenéélstuk wor opgevoerd waarin Geméénteraadsleje ’n òòfdrol ebbe, zurreg dan dagge zellef in oew rol bleft, en makter gin drama van, mar denk t’r aan dagge op tijd lacht? as t’r iemand achterin de zaal ’n mop vertelt.
Ten vierde:
Nou ze zeeje daddet Krabbegat inééns 1000 jare meer iestorie è gekrege, terwijl me dochte da d’alles in kanne n’en kruike was, ebbe me n’inééns ’n geschiedenis mè d’n verleje! Mar ge mot wete, daddut verleje n’oe leert om deur te gaan mè Vastenavend ouwe, zo damme n’in de toekomst nog meer Vastenavendverleje zulle n’ebbe.
Ten vijfde:
Nou ge ’n bonneke minder in oew boekske n’et, motte goed kijke da d’oew glaske van bove tot beneje éélemaal vol is. Want wie ’t onderste uit z’n glas wil, kreg dees jaar ’t schuim op z’n neus. En agge gin bonne mir et, dan gade mar op de bonnefooi. t’Is dan nie aan te raaie de bon vievan uit t’ange, want ’t blef vechte tege de bierkraan.
Ten zesde:
Agge mè dees Vastenavend op zoek zijt naar oew ultieme vekansieliefde, dan motter rekening mee ouwe da sommige raadsleeje dèèr ok mee bezig zijn. Agge dan swijle elkaar toevalleg tegekom, en ge rakt aan de praat, zurreg dan dagge mekare mè raad en daad bijstaat.
Ten zevende:
Agge na de Vastenavend, wa t’ope n’is, nog ’n paar vekansiecente n’over et, en ze op ’n bank wil zette die nog op z’n eige bééne staat, motte oeweige gin zurrege make om niks, agge dan naar oew saldo kekt. Let d’r op, dagge nie deur de bank genome wor, en wit, dagge zonder éénig schuldgevoel op ’t Beurspleintje oew zakke nog vol ken krijge.
Ten achtste:
Nou dagge in de kefeekes nie mir mag ròòke, motte wete, dagge wel ’n opstekertje ken gebruike. t’Is nouw zellefs verbòòje ’n siegaar uit eige dòòs te krijge of de pijp aan Mèèrte van Eekele te geve. Agge ga dweile is ’t, net as in de Raad, toegestaan om ’n vredespijp te ròòke, ok al kredder tebak van. Of ge nou ’n volwasse Krab zijt of ’n nicotiener, zurreg dagge na ’t dweile genog ken uitblaze.
Ten negende:
Agge toevalleg binnekort op Kemping d’Eidepol of de Berregse Oeve zijt, wit dan dagge makkelek over ken stappe naar de Kempus, nou damme ’n euse unieversieteit in ’t Krabbegat krijge. Zeker dees jaar, want studie is reize n’in beweging. En addet Kolleesje ok kolleesje wil gaan vollege, zouwe ze eerst d’r verstand op nul motte zette, dan zijn ze van arte welkom. Ze kunne dan makkeleker lere moejeleke vrage te stelle.
Ten tiende:
Nouw t’r in ’t Krabbegat glurende kameraas ange en ier en dèèr ’n miekerefoontje, worde g’acht op straat mè d’n mombakkes en ’n òòp gerdijne te lòòpe, lekker een en weer te dweile en gekke smoele te trekke. Krabbe die d’r eige gezicht op ebbe gezet om d’r masker te verberrege en op de fillem staan, kunne d’r op rekene daddet gin liefde op ’t éérste gezicht is.
Ten ellefde:
Nou me messenalle dezellefde reis geboekt ebbe bij de Reisknijper en op vekansie zijn, zulde oew vekansievrinde lere kenne. Gif mekaar ’n and en ga same, me d’alle reisgenote, de leutegste plekskes in ’t Krabbegat ontdekke. Zurreg, dagge gepakt en gezakt en bijgetenkt de leut in oew art vindt? Da werreme gevoel van bij mekare te zijn én t’ore, want dán kunde zegge? “Vastenavend? da’s pas vekansie”.