Ellef gebòòje vor de Berregse Vastenavend 2018
ELLEF GEBÒÒJE VOOR DE BERREGSE VASTENAVEND 2018
Ten eerste
’t Is gebòòje dagge de Vastenavend in éél oew lijf ga voele. Latte leut deur bloedvate giere, gooi d’oew kont tege de krib en gif d’oew verstand alle vrij’eid. Lat oew ziel dweile, sjanse én danse, mar zurreg bovenal dagge alles uit oew art lat komme.
Ten tweede
Agge swijle d’Artejagers zijt tege gekomme, eddok ’n art gekrege dagge deur kon geve en edde zo ‘n stukske Krabbegat gekrege n’en gegeve. As me da ammaal zouwe doen dan zijn me voortaan nie alléén artsvrinde, mar dweile n’ok as boezemvrinde deur ’t kloppend art van ‘t Krabbegat.
Ten derde
Ge motter rekening mee ouwe damme wir vestingstad zijn geworre. Mè d’n schééve Pompejestore, ’n nuuw maske vor de Kop van ’t Òòfd, ’n kertonne dòòze-muur aan d’Alterseweg en ’n gerinneveerd verinneweerd Ravelijn. Dèèr kende rusteg voor Pampus gaan legge mè d’Asselewoensdag.
Ten vierde
Ge kregt sebiet alles wa d’oew artje begeert: ‘n nuuwe Geméénteraad. Nim mè liefde afscheid van, denk, nie trugkerende Geméénteraadsleeje en ok al wierde d’r stik-sjaggerijneg van en was ’t vier jare lang ’n ard gelag, zeg wél fetsoenlek gedag en doeta veral mè d’n dikke, vette en geméénde lach.
Ten vijfde
’t Is dringend gebòòje om ieleke winkel in de binnestad as eskeep-roem in te richte. Agge binne zijt kredde ellef menute de tijd om verborrege winkelmandjes te t’ontdekke, madde perbere om uit op slot gedraaide kléédkotjes t’ontsnappe en prijsraadsels op te losse bij de kassa. Winkele wor zo veul spannender, mar agge wa kòòpt madde medéén naar buite.
Ten zesde
Teveul kefees? D’r zijn vus te weineg kefees. ’t Is gebòòje datter bij komme zoas ’n kedeekefee in de Lievevrouwestraat, ’n ondergrons bruinkefee in de Moeregreb, ‘n ondefokkefee in ’t Achterom, ’n polletiekkefee op ‘t Mineurplein én ’n kampariekefee in de Geweldegerstraat. Om da’k ‘t zellef zo geweldeg lekker vin.
Ten zeuvende
Omdamme in ’t Krabbegat biejologies zijn gaan bouwe, ‘t is oe geraaje n’om miljeuvrindelek te gaan dweile. Zet zonnepenele n’op oew kop, snut oew neus in ‘n gebrukt zaddoekske van ’n ander en bindt ‘n windmeuletje n’achter oew kont. Ken d’oeweige vaneiges werrem blaze.
Ten achtste
’t Was verbòòje mar nouw ’t is wir gebòòje om deur de binnestad te fietse. Nouw madde wir ‘n rondje draaie n’in ’t Vierkantje, knoer’ard d’Òògstraat afsjeeze, over verkeersborde springe in alle strate en grates perkere in lege winkelpande. Op ’n ouwe fiets kende veul lere, mar kek uit vor zakkerollers die mè los andjes fietse en vergit nie oew Ton-Ton Linse n’aan te zette.
Ten negende
Nouw datte kerremus éémaal op de Mart wor gepropt, motter rekening mee ouwe dagge in de rups touwke mot trekke bij de Vrouw mette Baard, suukerspin mot schiete in de botsotookes van Fredje Keizer, dagge de toekomst lat voorspelle in ’t Stadslab en da g’oeweige kepot ken schrikke in ‘t Spokebaantje deur ‘t ouwe Stad’uis. Delfi blef gewòòn poffertjeskraam.
Ten tiende
’t Is verbòòje om n’t ouwe Militèère Ospital nog ‘t Goeverenement-winkelsentrum of wa dan ok te gaan noeme. ’t Ga gewòòn wir Ospitaal ‘ete waar kleine jong twalef ambachte en dertien ongelukke kenne lere speule en waar gestopte raadsleeje terecht kenne as pleister sirkuskloon of gespallekte n’ijsjesverkòòper.
Ten ellefde
Liefde is nie wa g’et mar wagge doet. Ouw van mekare en zurreg goed vor onze stad.