1958 : Lat ons de blommekes 's buite zette
Negentienachtenvijfteg
Mense wa adde me pech
Toen nome me n'afscheid witte nog
Want wie ging t'r toen weg
Da was Nilles de n'Éérste
Voor 't lest Prins Carneval
't Wier afscheid mè veul blomme
Dus g'oorde n'overal
Refrein:
Lat ons de blommekes 's buite zette
En blef nie aan de kant
As 'nne vaste plant
Neeje wa dan 't zal aan mij nie lette
Want as ik buite kom
Dan ziede pas 'n blom
Agge mar leut et allee doe mee
Zeg oe groele ze zo ee
Want was da dwelle nie wa voor mijn
Dan zou'k 'nne kaktus zijn
Lat ons de blommekes 's buite zette
En blef nie aan de kant
As 'nne vaste plant
Neeje wa dan 't zal aan mij nie lette
Want as ik buite kom dan ziede pas 'n blom
Ja toen wier 't Krabbegat
'n Gròòte blommetuin
Wa ruukte toch alles lekker toen
Al was 't mar naar juin
Want ééle bosse blomme
Die dweilde deur de stad
En elke blom die ield toen
Z'n eige lekker nat
refrein